کاش قوی تر بودم

هنوز نمی تونم باور کنم که به اون چیزی که توی یک سال دنبالش بودم نرسیدم . 

هنوز هم باورم نمی شه که به جای علوم سیاسی علامه (روزانه نخواستم به شبانه راضی بودم)باید برم روانشناسی ازاد بخونم . 

هرچند همه می گن همین رشته ات خیلی بهتر از اون چیزیه که دنبالش بودم. 

خوب می دونم که فقط برای دل خوش کنی من میگن. 

هنوز نتونستم باهاش کنار بیام دانشگاه ازاد بد نیست اصلا خیلی هم خوبه ولی من اصلا به امدن به ازاد فکر نمی کردم از همون اول سال می گفتم علامه،علوم سیاسی ولی نشد . 

۲ روز فقط گریه کردم هنوزم وقتی که اسمش میاد اشکام سرازیر می شه . 

هیچ وقت فکر نمی کردم در مقابل واقعیت انقدر ضعیف باشم . انقدر قبولش برام سخت باشه. 

و بشینم انقدر گریه کنم .  

من خودم رو برای چه مشکلاتی اماده کرده بودم و حالا چه زود جا زدم.

تبدیل شدم به یک دختر بد اخلاق و عصبی و گوشه گیر . 

اصلا دلم نمی خواد از اتاقم بیرون بیام. 

دائم با مامانم حرفم می شه . 

همش سر درد دارم. 

 خواب ندارم. 

با اینکه روزه هم نمی گیرم ولی هیچی نمی خورم. 

بعضی وقت ها هم خوبم و یادم میره که چی شده  

یه جمله ای چند وقت پیش توی وبلاگ مریم خانومی خوندم که خیلی به دلم نشست: 

 سرنوشت چه بد نوشت  

امروز همون دیروزیه که منتظرش بودم انگار یادم رفته که هی می گفتم  پس کی تموم میشه!   

پس چرا انقدر ناراحتم؟؟؟

خدا وقتی که فریاد می زنم و تو جواب نمی دی باید سکوت کنم شاید تو  حرفی برای گفتن داشته باشی. 

نگار عزیزم توی اون شرایط با تنها کسی که دلم می خواست حرف بزنم تو بودی فقط خودت.  

اینجا رو بخونین اینجا رو هم ، کامنت الناز رو هم بخونین . هرچند که من همه حرفاش رو قبول ندارم .